maandag 10 september 2012

Verdriet & Eenzaamheid

Soms word je overstelpt door verdriet.
Verdriet, wat van binnen speelt, maar wat niemand aan de oppervlakte ziet.
Een glimlach overdag, een traan in de nacht
Altijd maar lachen, wie had dat verdriet van jou verwacht?
Je voelt je eigen verlaten, en soms zelfs alleen
Maar, wie breekt er ooit door jouw muurtje heen?

Ik kijk dwars door je heen, en zie mooie dingen
Het muurtje, daar kijk ik overheen, al wil jij me bedwingen
Je schaamt je, voor het moois binnenin jou
Het tonen durf je niet, maar is dit niet iets wat je wel graag willen zou?

Open je ogen, kijk me eens aan, durf je nu voor de spiegel te gaan staan?
Durf je jezelf te vertellen over het moois in je leven?, niet alleen van nu, maar daar waar je was gebleven. Ik weet het, het doet even pijn, maar ik weet dat je nu weer iets sterker zal zijn.

©Nic